عرفان کسرایی| مجله دانستنیها، آذر 1394
یکی از بزرگترین پرسش‌های کیهان‌شناسان، فهم و توضیح رویدادهای آغاز کیهان است. ایده‌ی اصلی کار آنها، مانند چک دوباره‌ی صحنه‌های ضبط شده توسط دوربین ورزشگاه‌هاست. برای تحلیل دقیق یک رویداد و این‌که متوجه شویم در یک لحظه‌ی به خصوص چه اتفاقی افتاده، باید فیلم را به عقب برگرداند، البته در مورد کیهان، دوربینی در کار نیست و این معادلات ریاضی و مدلسازی‌ها هستند که وقایع لحظات آغازین کیهان را به ما نشان می‌دهند. پایه‌ی بسیاری از مدل‌های کیهان‌شناسی، نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین است که در سال ۱۹۱۵ مطرح شد. «الکساندر فریدمان» در سال ۱۹۲۳ ،به حل معادلات اینشتین برای زمانی مشخص در ابتدای شکل‌گیری کیهان دست یافت. نتیجه‌ی کار او نشان می‌داد جهان در لحظات اولیه چگالی بسیار زیادی داشته، چیزی مثل تَکینِگی در مرکز یک سیاهچاله. همچنین طبق یافته‌ی فریدمان، دمای جهان در آغاز، بسیار زیاد و در حد ۱۰ به توان ۳۲ کلوین بوده است. چیزی که بعدها «انفجار بزرگ » یا «بیگ بَنگ » نامیده شد.
فایل پی دی اف متن کامل این مقاله در مجله دانستنیها